"Katarzyna Wielka. Gra o władzę" Ewa Stachniak Recenzja #41

Hej, witajcie

Mój kolejny eksperyment, tym razem książka historyczna, a na dodatek książka polskiej autorki.

Z książką wiązałam nadzieje, które rozbudziły we mnie tytuł i opis.Dają one do zrumienia czego się mogę po tej książce spodziewać. Niestety nie do końca...

Główną bohaterką, ku mojemu zdziwieniu, jest Barbara, córka introligatora.  Wraz z rodzicami przeprowadza się do Sankt Petersburga, gdzie zaczyna im się dobrze wieść. Po śmierci matki ojciec prosi carycę Elżbietę, aby zaopiekowała się Barbarą-Warwarą, gdy jego już zabraknie.  Tak się staje i po śmierci ojca Barbara zostaje szwaczką na carskim dworze. Szwaczką jest do czasu, az nie dostrzega ją kanclerz, który robi z niej podwójnego szpiega. Barbara dobrze wykonuje powierzone jej zadanie, do czasu aż na dworze nie pojawia się księżniczka Zofia. Zofia ma zostać żona Piotra, następcy tronu. Barbara dostaje zadanie, aby zaprzyjaźnić się z księżniczką i lepiej ją poznać. Dopiero wtedy poznajemy wątek Katarzyny, a dokładniej jak z nieśmiałej, zagubionej Zofii stała się pewną siebie Katarzyną.

Niestety, dla mnie, ta książka to nie historia Katarzyny, ale Barbary. A wątek Katarzyny jest jedynie wątkiem pobocznym. Nie jest to do końca to czego oczekiwałam i co prezentował mi opis. Po lekturze tej książki wiem wszystko o Barbarze, ale niewiele o Katarzynie. 

Tym razem nie jest to udany eksperyment, a szkoda.  Więcej jak zwykle:Link do kanału

"Jeśli ktoś udaje wystarczająco długo, udawanie staje się częścią jego natury."

 Trzymajcie się;)

 Dane książki:

 Wydawnictwo: Znak Literanova

Rok wydania:2012

 Liczba stron: 512

Moja ocena:2/10